Wanneer racisme geen racisme is

Na Bart De Wever is het de beurt aan Johan Vermeersch, de voorzitter van voetbaleersteklasser FC Brussels, om de pek en veren aangemeten te krijgen wegens vermeend racisme. Vermeersch had de Congolese speler Zola Matumona ietwat grof beledigd waarna die zijn kans schoon zag om goed na te trappen en zijn voorzitter van racisme te beschuldigen. Matumona vertelt er echter niet bij dat hij liever de bloemetjes buitenzet dan te voetballen, allesbehalve fit op het veld staat en intussen rustig zijn riante loon opstrijkt voor iets waar hij niet eens voor heeft 'gewerkt'.

(Autochtone) collega's van Matumona lopen trouwens niet bepaald hoog op met de voetballer die ze beschreven als "een luilak eerste klas". Die waarheid heeft Vermeersch wat te kleurrijk gebracht met Congo, een boom en bananen in gedachten. Maar is dit racisme? Nee. Was het ongepast? Ja. De grootste aap in het spel blijkt nu wel Matumona te zijn die de situatie misbruikt heeft om grof gewin te halen uit de zaak, al dan niet met een schadeclaim.

Of hoe je door de aap uit te hangen heel goed kunt wegkomen. Racisme? Nee, pure chantage.